Kurban, sözlükte "Dinin buyruğunu veya bir adağı yerine getirmek için kesilen hayvan" olarak geçer ve Allah'a yakınlaşmaya vesile olur. İbadet amacıyla belirli şartları taşıyan hayvanı Kurban Bayramı günlerinde usulüne uygun olarak ya da eğer adaksa zaman farkı gözetmeksizin kesmek demektir.
Peki neden kurban keseriz?
Hz. İbrahim ve eşi Sare'nin çocukları olmuyordu. O zamanın şartlarına göre çocuk sahibi olabilmesi için kocasının başka biriyle evlenmesine rıza göstermiş. Hacer isimli bir hanımla Hz. İbrahim ikinci evliliğini gerçekleştirdi. Hz. İbrahim'in Hacer'den İsmail adında bir oğlu oldu. Çok sevinmeleriyle beraber Sare çok kıskanmış ve huysuzluk çıkardı. Hz. İbrahim Allah'a sürekli Sare'den bir oğlu olması için yalvardı ve duasının kabul olması durumunda oğlu İsmail'i kurban edeceğini söyledi.
Aradan aylar yıllar geçti ve Hz. İbrahim'in 100 yaşından sonra ilk eşi Sare'den İshak adını verdikleri bir oğlu oldu. Oğlu doğduktan sonra bir gece rüyasında Hz. İbrahim'e adağını hatırlattı. Hz. İbrahim İsmail'i kurban edeceği sırada kendisine bir koç gönderildi ve "Ey İbrahim, gerçekten rüyana sadakat gösterdin ve dediğimizi yaptın. Şüphe yok ki biz, güzel işler yapanları işte böyle mükafatlandırırız." dendi.
Kur'an-ı Kerim'de kurban ibadeti var mı?
Evet. Kurbanın bir ibadet olduğuna dair Kur'an-ı Kerim'de birçok ayet bulunur. Hz. İbrahim'in oğlu Hz. İsmail yerine Allah tarafından kurbanlık verildiği açıkça belirtilir.
“Her ümmet için, Allah’ın kendilerine rızık olarak verdiği hayvanlar üzerine ismini ansınlar diye kurban kesmeyi meşru kıldık…” (Hacc 22/34)
“… kendilerine rızık olarak verdiği kurbanlık hayvanlar üzerine belirli günlerde Allâh’ın adını ansınlar. Artık onlardan siz de yiyin, yoksula fakire de yedirin.”(Hacc 22/28)
“Kurbanlık büyükbaş hayvanları da sizin için Allâh’ın dininin nişanelerinden kıldık. Sizin için onlarda hayır vardır. Onlar saf saf sıralanmış dururken kurban edeceğinizde üzerlerine Allah’ın adını anın. Yanları üzerlerine düşüp canları çıkınca onlardan siz de yeyin, istemeyen fakire de istemek zorunda kalan fakire de yedirin. Şükredesiniz diye onları böylece sizin hizmetinize verdik.” “Onların etleri ve kanları asla Allah’a ulaşmaz. Allah’a ulaşacak olan ancak, sizin takvanızdır (O’nun için yaptığınız, gösterişten uzak amel ve ibadet).” (Hac 22/36;37)